خوشا خوابی که رؤیایش تو باشی
چو بیدارم کنی صبحش تو باشی
خوشا چشمی که رخسار تو بیند
خوشا راهی که پایانش تو باشی ...
روزگارم بد نیست
تکه نانی دارم خرده هوشی
مادری دارم بهتر از برگ درخت
دوستانی بهتر از آب روان
و خدایی که دراین نزدیکی است
من مسلمانم
قبله ام یک گل سرخ
جانمازم چشمه مهرم نور
دشت سجاده من
من وضو با تپش پنجره ها می گیرم
در نمازم جریان دارد ماه جریان دارد طیف
سنگ از پشت نمازم پیداست
همه ذرات نمازم متبلور شده است
من نمازم را وقتی می خوانم
که اذانش را باد گفته باشد سر گلدسته سرو
من نمازم را پی تکبیره الاحرام علف می خوانم
پی قد قامت موج
t.me/minimugraphy
instagram.com/minimumiinii
طبقه بندی موضوعی
-
عجماء جان...
(۶۸) -
از...
(۹۰)
-
عکس نوشت
(۹) -
من یک دلواپسِ افراطیِ بی سوادم!
(۱۱)
بایگانی
- اسفند ۱۳۹۷ (۳)
- بهمن ۱۳۹۷ (۴)
- آذر ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۲)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۴)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
- تیر ۱۳۹۶ (۷)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۴)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۲)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۷)
- تیر ۱۳۹۵ (۷)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۷)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳)
- بهمن ۱۳۹۴ (۵)
- دی ۱۳۹۴ (۹)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۴ (۵)
- مرداد ۱۳۹۴ (۸)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
آخرین مطالب
- ۲۴ اسفند ۹۷ ، ۲۱:۰۱ خوشا
- ۱۵ اسفند ۹۷ ، ۰۰:۱۶ می خواهمت
- ۰۴ اسفند ۹۷ ، ۲۲:۲۷ دل
- ۲۲ بهمن ۹۷ ، ۰۱:۳۴ آدم های دیوانه
- ۱۱ بهمن ۹۷ ، ۱۹:۰۲ چشم تو
- ۰۹ بهمن ۹۷ ، ۱۷:۱۵ انسانهای زمینی
- ۰۸ بهمن ۹۷ ، ۲۰:۱۳ بهانه‌ی بی‌دلیل
- ۰۷ آذر ۹۷ ، ۰۱:۲۹ یک تنه
- ۰۳ آذر ۹۷ ، ۱۷:۴۶ شب های پاییز
- ۳۰ آبان ۹۷ ، ۲۳:۴۸ لذّت فراموشی
می‌خواهمت
مثلِ دعایِ عهد
که عبادتِ آهستهٔ مولیان و ملائک است.
می‌خواهمت
مثلِ بلوغ بنفشه‌های آخر اسفند
خاصه اگر باردارِ بارانِ فروردین باشند.
می‌خواهمت
مثلِ تخیلِ مه‌آلودِ نوزادی
که از بویِ بهشتِ اَزَل
در خواب می‌خندد...
می‌خواهمت
مهم نیست مثلِ کلماتِ کدام شاعرِ بزرگ،
بگو بخوان به عهدِ بنفشه...ای اَزَل،
من
میوهٔ ممنوعه را از منزلِ مولیان و ملائک
خواهم ربود.
سید علی صالحی
تنها، آدم های دیوانه را دوست دارم؛
آدم هایی که دیوانه ی زندگی اند،
دیوانه ی حرف زدن،
دیوانه ی نجات یافتن،
در یک آن، خوره ی همه چیز هستند،
آدمهایی که هیچوقت خمیازه نمی کشند، حرفهای معمولی نمی زنند،
فقط می سوزند، می سوزند، می سوزند...
در راه - جک کرواک
در هوای تو، نفس تنگ شود، باکی نیست
آسمان گر چه زمین گیر شود، خاکی نیست
چشم تو، باده ترین جامِ حلالی است که هست
در مقامی که همان حال محالی است که هست
افشین یداللهی
اگر عشق
آخرین بهانه‌ی بی‌دلیلِ ما نیست
پس آمده‌ایم اینجا
چه خاکی بر سرمان بریزیم ...؟
سید علی صالحی
شب است
یک تنه زیبا شو ...
کسی نمی شنود ما را
اگر که روی سخن داری و
درد سخن داری ...
تو را ببوس که لب هایت، هنوز طعمِ عسل دارد
تو را بخواه که آغوشت، هنوز میلِ بغل دارد
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مُردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید و زین نَفس بِبُرید
که این نَفس چو بندست و شما همچو اسیرید
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا
برِ شاه چو مردید همه شاه و شهیرید
شده با خواندن بیت غزلی گریه کنی؟
یا که در حسرت حس بغلی گریه کنی؟
به دلت بارشی از غم، به لبت خنده زنی
ظاهرت شاد نشان داده ولی گریه کنی؟
خنده ی تلخ کند، زرد شود رخسارت
شهره ی شهر شوی و مثلی، گریه کنی؟
هوس بوسه ای از لعل لبش داشته و
بهر یک بوسه ی قند و عسلی گریه کنی؟
شده دیدار رخش را به دلت وعده دهد
نکند وعده ی خود را عملی، گریه کنی ؟
بعد دیدار شود، شهر دلت زلزله خیز
یا غرورت شکند چون گسلی گریه کنی؟
لاادری
شنیده ام یک جایی هست
جایی دور
که هر وقت از فراموشیِ خواب‌ها دل‌ات گرفت
می توانی تمامِ ترانه های دختران میْ‌خوش را
به یاد آوری
می توانی بی اشارهٔ اسمی
بروی به باران بگویی
دوستت می دارم
یک پیاله آب خُنک می خواهم
برای زائران خسته می خواهم.
دیگر بس است غمِ بی‌بامدادِ نان وُ
هلاهلِ دلهره
دیگر بس است این همه
بی راهْ رفتنِ من و بی چرا آمدن آدمی.
من چمدانم را برداشته
دارم می‌روم.
تمام واژه ها را برای باد باقی گذاشته‌ام
تمامِ باران‌ها را به همان پیالهٔ شکسته بخشیده ام
داراییِ بی‌پایان این همه علاقه نیز.
شنیده ام یک جایی هست
حدسِ هوایِ رفتن‌اش آسان است
تو هم بیا.
سیدعلی صالحی
یک روز به خودت می‌آیی که دیگر زمانی برای کارهایی که همیشه می‌خواستی انجام بدهی نداری. همین حالا انجامش بده.
پائولو کوئیلو
می گفت: مسجد و درس ام را که ازم گرفته اند،
در کارهای دیگر هم استغفرالله
نمی توانم دخالت کنم؛ کردیم و دیدیم
آخر آدم باید در این دنیا یک کار بزرگتری از زندگی روزمره بکند، باید بتواند چیزی را تغییر بدهد!
حالا که کاری نمانده بکنم پس عشق می ورزم...
سیمین دانشور - سوشون
من این جا هستم: t.me/minimugraphy
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست
این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هرکجا نامه عشق است نشان من و توست
سایه زاتشکده ماست فروغ مه مهر
وه از این آتش روشن که به جان من و توست
هوشنگ ابتهاج
درست
درآخرین لحظه ها
که می خواهید رؤیاهای خود را
به خاک بسپارید
خبر خوبی خواهد رسید ...
سیدعلی صالحی
- این‌طور به من نگاه نکن!
این چشم‌های تو، بالاخره مرا وادار به یک خبطِ بزرگ در زندگی خواهدکرد..!
- این خبطِ شما؛ آرزوی من است...
چشمهایش - بزرگ علوی
چرا زندگی رو سخت می کنی؟!
چیزیی می خواهی؟ برو دنبالش
سوالی داری؟ بپرس
دلتنگ کسی شدی؟ زنگ بزن
می خواهی کسی رو ببینی؟ دعوت کن
می خواهی بقیه درکت کنن؟ توضیح بده
از چیزی خوشت میاد؟ حفظش کن
از کسی خوشت نمیاد؟ ترکش کن
عاشق کسی هستی؟ بهش بگو
ما فقط یکبار زندگی می کنیم
سخت نگیر و ساده باش
و زندگی کن!
به من مى‌گفت:
"چشم‌هاى تو مرا به این روز انداخت! این نگاهِ تو کارِ مرا به اینجا کشانده
تاب و تحمل نگاه‌هاى تو را نداشتم
نمى‌دیدى که چشم بر زمین می‌دوختم؟"
به او گفتم:
"در چشم‌هاى من دقیق‌تر نگاه کن!
جز تو هیچ چیزى در آن نیست..."
چشم هایش - بزرگ علوی
اگر دوستش دارید به زبان بیاورید،
پانتومیم که بازی نمی کنید.
از ترسِ باختن با اشاره می خواهید بفهمانید، واقعا دوستش دارید و به زبان نمی آورید.
یکی از راه می رسد که بی هیچ عشقی تکیه کلامش"دوستت دارم" است،
می آید ، می گوید، می برد دلش را،
و شما می مانید و"دوستت دارم "هایی که در عطرِ پیراهنش جا مانده است...
سوزاندیَم که دلم خام تر شود
وحشی شدی غزلم رام تر شود
آهو برای چه باید زمان صید
کاری کند که خوش اندام تر شود
جز اینکه از سر جانش گذشته تا
صیاد نابغه ناکام تر شود
آدم برای نشستن به خاک تو
باید نترسد و بدنام تر شود
چیزی نگفتی و گفتی نگویم ُ
رفتی که قصه پرابهام تر شود
آنقدر گریه نکردی میان بغض
تا چشم اشک سرانجام تر شود
امشب کنار غزلهایم بخواب
شاید جهان تو آرام تر شود
براى خودتان یک دوست پیدا کنید،
یک نفر که تا ابد بماند،
یک نفر که حالتان، جانتان، یارتان، بد و خوبتان را، همه را با هم بخواهد،
یک نفر که حالش را بپرسید، خوابش را ببینید ...
آدم ها باید غیر از عشق و خانواده، یک نفر را داشته باشند که همه ی چیزهایى که نمی شود به آن دو قبلى گفت، به او گفت!
یک نفر باید باشد که شما را از چشم هایتان هم بشناسد ...
هر آدمى باید یک نفر را داشته باشد که خیلى دوستش داشته باشد،
یک نفر را دوست بدارید و با آن پیر شوید،
اگر عمرمان قرارش به سپیدیست ...
صابر ابر
اشتباه می‌کنند بعضی‌ها
که اشتباه نمی‌کنند!
باید راه افتاد،
مثل رودها که بعضی به دریا می‌رسند
بعضی هم به دریا نمی‌رسند.
رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد!
سیدعلی صالحی