عجماء جان،
تازگی ها لذّت فراموشی را هم چشیدم.
نه اینکه فراموشی لذّتی داشته باشد،
فراموشی لذّت تنهایی را بر می گرداند ...
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مُردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید و زین نَفس بِبُرید
که این نَفس چو بندست و شما همچو اسیرید
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا
برِ شاه چو مردید همه شاه و شهیرید