مگر نمی شود آدم سال های بعد را به یاد بیاورد و برای خودش گریه کند؟
سال بلوا
مگر نمی شود آدم سال های بعد را به یاد بیاورد و برای خودش گریه کند؟
سال بلوا
گاه گاهی که دلم می گیرد
به خودم می گویم:
در دیاری که پر از دیوار است
به کجا باید رفت؟
به که باید پیوست؟
به که باید دل بست؟
حس تنهای درونم می گوید:
بشکن دیواری که درونت داری!
چه سؤالی داری؟
تو خدا را داری
و خدا...
اوّل و آخر با توست
و خداوند عشق است...
سهراب سپهری
همه ی دنیا پشت دره... دنیا همیشه اون ور در ایستاده!